A feast of friends....

.Έχω περάσει ατέλειωτες νύχτες καθισμένη στο πάτωμα, με τη μουσικη να παίζει, με ένα τσιγάρο κι ενα ποτό στο χέρι, να ψάχνω τη λύση για το οτιδήποτε, σε συζητήσεις που κρατάγανε μέχρι το πρωί. Μας έχει βρει το ξημέρωμα, εκεί που το ποτό θόλωνε το μυαλό κι η κουβέντα τράβαγε απο περίεργα σοκάκια και σκοτεινούς διαδρόμους, χαμένους τον καθένα στις δικές του σκέψεις που έκανε φωναχτά στην παρέα...

Νύχτες ατέλειωτες, νύχτες αξέχαστες... Αν υπήρχε κάποιο θέμα σε κείνες τις κουβέντες δε το θυμάμαι πια, αυτό που για πάντα θα θυμάμαι είναι το να αφήνεσαι χαλαρά να εκφράσεις τις σκέψεις σου, να ακούσεις, να μοιραστείς, να νιώσεις...

Νάμαι λοιπόν σήμερα πάλι καθισμένη στο πάτωμα, με μια παρέα γύρω, με μουσική και με κουβέντα.

Και με την αίσθηση του δήθεν να με πνίγει...

Εγώ με το κυριλέ μου μακιγιάζ και το καλό μου παντελόνι (αυτό που έχω για τα meeting στο γραφείο), και γύρω μου διάφοροι, στην ίδια κατάσταση ή επιμελώς ατημέλητοι, να προσπαθώ να διώξω την εικόνα απο τα δικά μου τα βράδια.

Η μουσική είναι προσεκτικά διαλεγμένη και διακριτικά χαμηλή. Εδώ δεν υπάρχουν ουρλιαχτά ούτε σκόρπιες σκέψεις. Εδώ το τσιγάρο απαγορεύεται γιατί κάνει κακό και ενοχλεί τους μη καπνιστές. Το ποτό ρέει μετρημένα και καθως πρέπει. Το σκηνικό είναι το ίδιο αλλά οι ηθοποιοί έχουν αλλάξει και το έργο καταστρέφεται... Αφήνομαι καθισμένη στην αγαπημένη μου θέση, έτσι όπως τόσα βράδια που λάτρεψα έχω καθήσει και παρατηρώ τη σκηνή. Δεν ακούω γιατί δεν έχει νόημα να ακούσω. Συζητήσεις ανώδυνες και τυπικές. Μια κοινωνική εκδήλωση στημένη πάνω στις ανήσυχες νύχτες της νιότης μου. Και το νιώθω... Έχω γεράσει... Ο κόσμος πέρασε μπροστά μου, και γω δεν έχω καταφέρει να τον ακολουθήσω...

Δεν ξερω γιατι αυτο το σημερινο "δηθεν" κατι μου εκανε... Και θελω τοσο να ακουσω ενα κομματι που συντροφεψε πολλες απο τις δικες μου νυχτες πανω στο χαλι με φιλους και κουβεντα... Ενα κομματι που σημερα δεν παιχτηκε, κι ισως μπορω να καταλαβω το γιατι...

Do you know how pale and wanton thrillful

Comes death on a strange hour

Unannounced, unplanned for

Like a scaring over-friendly guest youve

Brought to bed

Death makes angels of us all

And gives us wings

Where we had shoulders Smooth as ravens Claws

No more money, no more fancy dress

This other kingdom seems by far the best

Until its other jaw reveals incest

And loose obedience to a vegetable law.

I will not go

Prefer a feast of friends

To the giant family