Μαρια, η Ασχημη!

Ειχα κρυαδες. Και πυρετο. Και πονοκεφαλο, και μια μυτη να συμπεριφερεται σαν κακομαθημενο καζανακι σαββατοκυριακο που δεν βρισκεις υδραυλικο. Χαλια μαυρα δηλαδη. Χουχουλιαζα αποχαυνωμενη απο τα ντεπον και την αντιβιωση στον καναπε μου, και ξαφνικα εμφανιστηκε!

Με τα γυαλακια της, τα σιδερακια της -αυτα δεν ειναι σιδερακια, εμφυτευμα ειναι, απο το Δημοτικο τα φοραει και εχει παρει δυο Μαστερ ως τωρα- τη φουστιτσα της την κλαρωτη και τις μπαλαρινες της τις σεμνες.... Κι οπως δεν ειχα δυναμη να σηκωσω ουτε το τηλεκοντρολ, μισοκοιμισμενη μισοξυπνια, ειδα το πρωτο επεισοδιο. Που μπορει να μην ητανε και το πρωτο αλλα δεν εχει σημασια. Κι ειδα και το δευτερο. Και το τριτο. Μια βδομαδα ταβλα, μια βδομαδα Μαρια η Ασχημη -να κανει παρεα στη βδομαδα την ασχημη ενα πραγμα. Και νατο χει το ρημαδι καθε μερα μετα την αντιβιωση των οχτω... Να μη μπορεις να το αποφυγεις! Παρε αντιβιωση στις οχτω, δες ειδησεις στο Μεγκα -σορι αλλα παντα εκει τις βλεπω τις ειδησεις τι να κανω;- αντε να βρεις δυναμη να αλλαξεις καναλι μετα.

Κι η βδομαδα περασε, κι ο πυρετος επεσε, και γω σηκωθηκα, ελα ομως που η Ασχημη εμεινε εκει! Διοτι ειδαμε την κακια, ειδαμε τη Μαριουλα την αγαθη, μας επιασε το φιλοτιμο και το α, να χαθεις ξοανο Μαρκελλα, μας επιασε κι η περιεργεια τι θα γινει παρακατω. Που ξερουμε τι θα γινει δηλαδη: Το αγαπημενο μου παραμυθι ητανε εκεινο με το παπι που μετα εγινε μια παπια μα τι παπια... Αλλα να μη δεις τη σκυλα να πρασινιζει απο το κακο της; Αφου το ξερεις οτι θα πρασινισει! Να μη το φχαριστηθεις;

Μπορει να φταιει κι ο πυρετος που μου εφερνε εκεινη την υπνηλια και να εγινε υπνοπαιδεια το ολο πραγμα... Αλλα εγω πια χωρις την Ασχημη δε ζω. Και επειδη ντρεπομαι να το πω και παραεξω, το λεω εδω και μιση ντροπη δικη μου, μιση του Blog. Και παρακαλω μην τη βαλετε στις εφτα που λετε.. Γιατι αν φτασω να τη γραφω στο βιντεο για να δω τι θα γινει παρακατω, μαλλον δεν παω και πολυ καλα... Μαλλον περναω μια φαση Ασχημη!