Που ειμαι;

Εδώ φυσικά!

Wednesday, May 16, 2007

Απεργια...

Λοιπόν αυτές οι μέρες των γενικών απεργιών έχουν πλάκα (η τέλως πάντων γελάμε για να μην κλάψουμε, βρίσουμε, κάνουμε τίποτα πιο εντυπωσιακό γενικώς). Καταρχην είχα πάντα την απορία ποιοί απεργουν: οι δημοσιοι υπαλληλοι, οκ, κοινως ενα αρκετα μεγαλο κομματι του πληθυσμου... η Γενικη Συνομοσπονδια Εργατων Ελλαδος... και τότε ολοι αυτοί οι άνθρωποι που συνωστιζονται χαράματα στις στάσεις των λεωφορείων, στριμωχνονται πεντε πεντε στα ταξι -οι ταξιτζηδες αληθεια δεν ειναι εργαζομενοι; γιατι δεν απεργουν ποτε στις γενικες απεργιες και απεργουν χωρια, μονοι τους, οποτε θελουν αυτοι;- το κοβουν ποδαρατο και σιχτιριζουν την τυχη τους, ολοι αυτοι οι ανθρωποι που ανηκουν; Διοτι, κυριε λεωφορειατζη μου, να απεργησεις.. με γεια σου με χαρα σου... και συ κυριε εφοριακε μου... το πολυ πολυ, αν πεσετε σε κακο φεγγαρι να μην πληρωθειτε τις μερες της απεργιας σας.... εγω ομως τι σου φταιω; Που αν δεν παω στη δουλεια μου, αυριο μπορει να δω την πορτα, και που σηκωνομαι μια ωρα νωριτερα για να καταφερω να ειμαι υποτυπωδως στην ωρα μου... Κι αν πω στον προισταμενο οτι "ξερετε ειχαν απεργια", θα μου πει: "δεν το ξερες;", κοινως που ζεις βρε χαμενη, ας κανονιζες πως θα ερχοσουνα στη δουλεια σου αφου ηξερες οτι δεν θα εχει λεωφορεια...

Διοτι αυτες οι απεργιες καταρχήν συσφίγγουν τις ανθρωπινες σχεσεις... Εγω με την γειτονισσα απεναντι, και πολυ περισσοτερο με κεινη στο αποπισω τετραγωνο, αντε να εχουμε ενα καλημερα... Σε κατι τετοιες μερες ομως ερχομαστε πιο κοντα.. Διοτι ως ευτυχης θνητη που κατεβαινω στη δουλεια με το ΙΧ μου -με ολα τα παρατραγουδα, κολλημενη στην κινηση να βραζω, οταν ολοι εχουν κατεβει απο τα λεωφορεια και το κοβουν ποδαρατο, να σκεφτομαι τι ακριβως θα συμβει αν το κλειδωσω εκει κατα μεσης του δρομου και κανω και γω το ιδιο να ξεμουδιασω- ως ευτυχης θνητη κατοχος ΙΧ λοιπον, καταρχην δεχομαι απο το προηγουμενο βραδυ επισκεψη της απεναντι.. "αυριο που θα εχει απεργια, τι ωρα φευγεις, να με πεταξεις λιγο πιο κεντρο...". Δε μου εφτανε το αγχος που ειμαι χουζουρλου και ολο αργω, τωρα θα φορτωθω και το δικο της αγχος, μην αργησω κι αργησει εξαιτιας μου! Τι να της πεις ομως; Φυσικα, θα σου χτυπησω καλη μου τι διαολο.... ναχω και παρεα εκει που θα κολλησουμε στη Λιοσιων, να σιχτιριζουμε μαζι την τυχη μας... Και το πρωι που ξεκινας και βλεπεις την του αποκατω τετραγωνου να δινει μαχη για μια θεση σε ενα ρημαδοταξι που θα την παει οπου θελει ο ταξιτζης -κατα το γνωστο ασμα- δε θα σταματησεις να την παρεις; Θα σταματησεις.... Και γινεται το σταρλετακι μια χαρουμενη παρεα, και λες, βρε, εδω που μαζευτηκαμε οι γειτονοι, δεν παμε καμμια εκδρομη που θα παμε να πηξουμε μεσα στο κεντρο;

Αλλα φυσικα πας στο κεντρο.. η τελως παντων οσο πιο κοντα μπορεις.. και πηζεις στην κινηση γιατι σημερα θα παρουν τα ΙΧ τους και οσοι συνηθως κατεβαινουν με τη συγκοινωνια.. επισης και οσοι τα παιρνουν Πασχα και Χριστουγεννα, κι εχουν να οδηγησουν απο τοτε!

Στις εντεκα λεει εχει συγκεντρωση στο πεδιο του Αρεως... γιατι ωρε συναδελφοι στις εντεκα; Τετοια ωρα πατε για δουλεια εσεις; Γιατι δεν την κανετε στις εφτα, την ωρα που καθε μερα πατε στη δουλεια; Απεργια με χουζουρι γινεται; Γινεται! γιαυτους που απεργουν φυσικα....

Για τους υπολοιπους, ειναι απλα μια δυσκολη μερα... Που θα ταλαιπωρηθουν, θα στριμωχτουν -περισσοτερο απο τις αλλες μερες, δηλαδη σε επιπεδο ασφυξιας- θα τα ακουσουν απο τον προισταμενο τους, και θα γυρισουν το βραδυ σπιτι κατακοποι και εκνευρισμενοι... ευτυχως που απεργουν και τα ΜΜΕ, γιατι αν γυριζαν σπιτι τους και ακουγαν τιποτα για τη μαζικη συμμετοχη των εργαζομενων στην απεργιακη κινητοποιηση, αυριο ολοι στον Κωτσοβολο για καινουργια τηλεοραση θα ηταν....

Αντε βρε, κουραγιο... περασε! Αναμονη για την επομενη..

No comments: