Μαμά μου....

Ημουνα μικρουλα κι ησουν ολος μου ο κοσμος! Σε αγαπουσα και σε φοβομουν -κυριως για τις ξεγυρισμενες τσιμπιες που μου παταγες οταν εκανα καμμια αταξια, μη βλεπει κι ο κοσμος οτι με δερνεις, ντροπη- εβαζα τα κλαμματα και κρυβομουν, και τελειως χαζα, εσυ με τσιμπαγες και γω φωναζα "μαμα μουουου".... Φωναζα την καλη πλευρα σου να με γλιτωσει απο την κακη υποθετω...

Με εμαθες να διαβαζω πριν παω στο σχολειο, για να διαβαζω μονη μου τα κομικς... Βεβαια εμαθα να διαβαζω μονο κεφαλαια και μετα ειχα κατι προβληματακια, αλλα κληρονομησα την εξυπναδα σου ευτυχως, και τα ξεπερασα γρηγορα..

Με εντυνες με ολα εκεινα τα κουκλιστικα και δαντελενια ρουχαλακια, τα οποια ετρεμα μην τυχον και λερωσω-χαλασω-σκισω, και με καμαρωνες... Ημουνα το παιδακι σου. Ησουν η μαμα μου!

Φωναζες παντα στο μπαμπα οτι με κακομαθαινει, φωναζες οτι μου κανει ολα τα χατιρια κι εχω γινει ενα γαιδουρι, δεν εφταιγε ο μπαμπας, η εφηβεια εφταιγε, αλλα αυτο το καταλαβαμε οικογενειακως πολυ αργοτερα...

Εκανες και συ κρυφα την προσευχη σου, μαζι με το μπαμπα, να μην περασω σε καμμια σχολη μακρια σας, οχι για τα εξοδα, αλλα γιατι δε θελατε να με χασετε... Το ξερω μαμα μου οτι δεν ειχατε αλλο παιδακι.. και γω στη θεση σας αν εκανα ενα παιδακι σαν και μενα, δεν θα επιχειρουσα δευτερη φορα....

Με στηριξες στα πρωτα μου βηματα σαν ενηλικη, μου εδωσες ευχη και καταρα να μην τολμησω να παντρευτω αν δεν εχω γινει ανεξαρτητη, αν δεν μπορω να σταθω στα ποδια μου, αν δεν εχω ζησει τη ζωη μου και δεν εχω φτιαξει την καρριερα μου...

Εκει κατα τα τριαντα μου, επαθες μια κριση οτι θα μεινω στο ραφι, και αρχισες καθε μερα να με ψελνεις, ποτε θα παντρευτω, ποτε θα συμμαζευτω, ποτε θα γινω μανα.... Εκει κατα τα τριαντα μου ηταν που παντρευτηκα για να σου κανω τη χαρη μανουλα μου, γιατι εισαι η μανουλα μου και ειμαι το παιδακι σου...

Κι εκλαψες, και συγκινηθηκες, και μου εραψες το ωραιοτερο νυφικο μανουλα μου, μεχρι κι ο φωτογραφος στο ζητησε μετα για να το βαλει στη βιτρινα του.... Κι ησουν μια καλη και δικαιη πεθερα, οσο μουρμουραγες σε μενα μουρμουραγες και στον αντρα μου, κι ακομα το κανεις μανουλα μου, και σε λατρευουμε κι οι δυο που δεν κανεις διακρισεις... (κι ο μπαμπας μαζι, γιατι ποτε δεν τον αφηνεις απεξω).

Κι αρχισες να γκρινιαζεις γιατι δεν κανουμε παιδια, γιατι μεγαλωνουμε σκυλια, γιατι λειπω απο το σπιτι ολη την μερα και εχει γινει αχουρι, και τι θα λεει ο αντρας μου, που τιποτα δεν λεει, μονο να, οταν ερχεσαι και καθαριζεις και συμμαζευεις λεει κατι ακαταληπτα που δεν καταφερνει να βρει τιποτα, και δεν ξερω και γω να του πω που μπορει να εχεις τοποθετησει το καθετι (δε σου μοιασα στη νοικοκυροσυνη μανουλα μου, το ξερω, το ξερω....)

Και δεν σε ενδιαφερει η καρριερα μου μανουλα μου πια, οτι παει η ζωη μου χαμενη με τον αχρηστο που παντρευτηκα μου λες καθε μερα, που δε μπορει να μου βαλει τα δυο ποδια σε ενα παπουτσι και να με μαζεψει λιγο σπιτι, να δεις και συ εγγονακια, που βλεπεις τα παιδια των ξαδερφων μου και στεναχωριεσαι... Εσυ μαμα μου, που οταν ο μπαμπας εφερνε αντιρρηση επαιρνες εκεινο το ξυλινο μετρο που ειχες για να κοβεις τα υφασματα και τον κυνηγουσες μεχρι να κρυφτει στην κρεββατοκαμαρα....

Εισαι η μαμα μου και ειμαι το παιδακι σου... Τι θα καναμε χωρις εσενα μανουλα μου; εισαι ο διαχειριστης μας και η οικονομος μας.. Εισαι εκεινη που θα παρουμε τηλεφωνο να μας βρει υδραυλικο, ηλεκτρολογο, που θα ειναι εκει οταν θα ερθει ο κουριερ να φερει ενα δεμα κι ο ταχυδρομος ενα γραμμα...

Εισαι Κρητικια και δε σηκωνεις αντιρρησεις... Αν καποιος παει να σου προβαλλει επιχειρηματα, πατας τις φωνες και η συζητηση τελειωνει...

Εισαι εκεινη που κραταγε το πορτοφολι του σπιτιου σου, και χαρη σε σενα ειναι η αληθεια, καταφερατε οσα καταφερατε εσυ κι ο μπαμπας..

Εχεις γνωμη για ολα, εμεις τα παιδια τιποτα δεν ξερουμε και για τιποτα δεν ειμαστε ικανα, λατρευεις να γκρινιαζεις και παντα βρισκεις κατι για να το κανεις....

Μαμα μου, ειμαι σαραντα χρονων.. και κοντευεις εβδομηντα... Και ελπιζω μεχρι τα εκατο σου να εισαι καλα και να γκρινιαζεις, να μας λες οτι δεν ξερουμε τιποτα, οτι δεν ειμαστε ικανοι για τιποτα, να εισαι η μαμα μας και να ειμαστε τα παιδακια σου...

Μαμα μου, λενε οτι οι γυναικες μεγαλωνοντας γινονται ιδιες οι μαμαδες τους....

Μαμά μου!

Κι ομως μαμα μου.... απλα σε λατρευω!